PlayStation 2 (PS2) - informacije

PlayStation 2 (PS2) - informacije

Sony PlayStation 2

Nakon velikog uspeha prve generacije konzole iz Sony-ja - Playstation, 1999. godine je najavljen naslednik, Playstation 2.

Prodaja konzole je krenula u Japanu 4. Marta 2000. godine, potom u Americi 26. oktobra 2000. i na kraju u Evropi 24. novembra iste godine. Potražnja za konzolom je bila ogromna, a samo par miliona komada zbog kašnjenja u proizvodnji nije moglo da zadovolji tržište. Nepregledni redovi, fizički obračuni među kupcima i policija su bili sastavni deo početka prodaje Sony-jeve konzole, i tek posle nekoliko meseci, isporuka je bila stabilizovana, a za to vreme, konzole su na on-line aukcijama dostizale i do 5x veću cenu od one u prodavnicama. Za prvi vikend prodaje u Japanu, konzola je prodata u neverovatnih 900 hiljada primeraka, a do danas u oko 120 miliona, što je čini najprodavanijom konzolom u istoriji. Tome je doprinela i velika baza zadovoljnih korisnika Playstation-a, koji su automatski prešli na novu generaciju. Izlazak Playstation 2 konzole zbog veoma naprednog i potpuno novog hardvera i tehnologije, nije mogao da prođe i bez problema. Puno korisnika se žalilo na probleme sa čitanjem diskova, gde su sočiva lasera otkazivala usled promene voltaže. Sudskim sporazumom Sony je prihvatio da sve konzole popravi besplatno. Drugi problem je takođe bio u vezi čitača, dužim korišćenjem, nosači su menjali ugao lasera, pa su nastajali problemi sa čitanjem.

PS2 Hardver

Kao i prvi Playstation (popularno nazvan PSX), naslednik je imao ugrađeni optički čitač najnovije generacije - DVD.

Naravno, mogao je da čita i CD, a bio je i kompatibilan sa većinom PSX igarica, što je takođe bila prva konzola u istoriji kompatibilna sa prethodnikom. Playstation 2 je bio kompatibilan i sa memorijskim karticama sa PSXa. PS2 kontroler, nazvan Dualshock II, skoro je identičan modelu sa PSX-a, Dualshock-u, ovoga puta crne boje. Na Dualshock II joypadu, svaki taster je bio analogni pa je bilo moguće doziranje pritiska, veoma korisno za vožnje recimo. Vibracije su naravno ostale kao standardna opcija. Playstation 2 je sada dobio i više konektora, USB (ver.1.1), IEEE 1394 (popularni firewire, ili kako ga Sony naziva "i.Link") i expansion port, koji je kasnije najveću primenu našao u vidu Network adaptera sa kojim se dobija mogućnost za mrežno povezivanje i priključivanje jeftinog 3.5" HDD-a. Hard diskove je moguće povezati i preko USBa koristeći 3rd party softver, ali zahvaljujući sporom prenosu USB 1.1 standarda i nedovršenom softveru, pored internog i brzog 3.5" HDDa ovaj način nikada nije zaživeo. Septembra 2004. godine, pojavio se slim model (popularno nazvan PStwo), koji nije bio ništa drugo do umanjena verzija, zahvaljujući napretku u proizvodnom procesu. Playstation 2 Slim je bio i uskraćen za expansion slot, a mrežni konektor je bio ugrađen sa zadnje strane. To je u startu onemogućilo povezivanje 3.5" HDDa, ali vešti su i to rešili vremenom, lemljenjem direktno na ploči. U poslednjim verzijama slim konzole, ta mogućnost ne postoji, jer je potpuno izbačen izlaz za HDD. USB konektor nije bio neograničene upotrebe i mogao se koristiti samo ukoliko ga sam softver podržava, a uglavnom su ga developeri veoma stidljivo iskorišćavali. Tek novije igre tipa Gran Turismo 4 su imale primenu u smislu da se može koristiti većina flash memorija i čitača za snimanje replay-a ili fotografija iz foto moda. USB se nikada nije koristio za "save" u igrama, za to je služila memorijska kartica. Playstation 2 je dolazio u više revizija, a prve tri verzije (SCPH-1000x, SCPH-1500x i SCPH-1800x) su umesto expansion bay-a, dolazile sa PCMCIA konektorom. Među "hakerima", konzole su dobile imena označena brojem, sa slovom "V" ispred. Tako postoje verzije od V0 do V15, dok je prvi slim model bio V12 verzija (SCPH-7000x). Kao što su elektroniku u Slim verziji napravili manjom, tako se u poslednjoj verziji Slima, CPU i GPU našao na istoj pločici, radi smanjenja troškova. Od verzije SCPH-5000x, PS2 je dobio IR port, te je bilo moguće koristiti daljinski upravljač, koji je služio uglavnom za kontrolu DVD playera.   Playstation 2 je u originalu bio crne boje, ali su se kasnije pojavile i druge, najpopularnija je bila siva, a postojale su i bela, metalik plava, navy (tamno plava), ljubičasta, crvena i svetlo plava, kao i nijanse ovih boja.

PS2 Softver

Najveća snaga Playstation 2 konzole je softver.

Pored 1st party (Sony razvojni studiji - SCEA, SCEJ i SCEE, Američki, Japanski i Evropski studio), Sony je imao ogromnu podršku nezavisnih razvojnih timova. Raznovrsnost igara je još od PSX-a bilo glavno oružje Sonija, i jedan od glavnih razloga za nestajanje Sege Dreamcast, a od 2002. godine i lošeg razvoja konkurentske konzole iz Microsofta - Xbox. Prve igre sa pojavom PS2 konzole nisu bile impresivne i bilo ih je veoma malo, a glavni razlog tome je bila kompleksnost razvoja i nedostatak dobrih razvojnih alata. Prošlo je oko godinu dana do prvih igara, kada su fanovi već počeli da gube nadu, ali sve je došlo na svoje mesto nakon prikazanog demoa za Gran Turismo 3 i Metal Gear Solid 2: Sons Of Liberty. Tada je svima bilo jasno da ce Playstation 2 nastaviti slavu starijeg brata. Nakon toga su se hitovi samo ređali, a igre kao Final Fantasy, Grand Theft Auto, SOCOM, Sly Cooper, Ratchet & Clank, Devil May Cry, ICO, Shadow of the Colossus, God of War, Kingdom Hearts imale su rekordnu prodaju i držale se u vrhu svih top lista. Playstation 2 je naravno bio jak i u "nesvakidašnjim" žanrovima, pa su Dance Dance Revolution, Singstar, Guitar Hero 1 i 2, Okami, Katamari i sl. igre dovele do proširenja baze korisnika, i unele svežinu u svet igranja. Igre su, kao i filmovi podeljene u zone. Sony je ubrzo po izbacivanju konzole krenuo da prodaje Linux kit koji je sadržao Network adapter, HDD i Sonijevu distribuciju GNU Linuxa, kojim su hteli da podrže nezavisne programere. Neki su zahvaljujući tome kasnije zaposleni u Sonijevim studijima, što je bio stidljiv početak saradnje Sonija i open source zajednice, koji je agresivno nastavljen na Playstation 3 konzoli. Linux je postojao i za prvi Playstation, ali nikada nije bio široko prihvaćen. Playstation 2 može da se koristi i kao DVD player, i kvalitet izlaza je vrhunski, u klasi skupljih kućniih playera. Takođe, mnogo dodatnih funkcija se može stvoriti čipovanjem PS2 konzole.

PS2 Online i povezivanje

Sony u startu nije mislio da će on-line igranje biti previše popularno i nezamenjivo kod igrača, pa je dosta kasno krenuo u tom smeru, pa je ista situacija bila i sa developerima igara.

Izbacivanjem network adaptera, pojavilo se nekoliko on-line igara koje su postale popularne, a SOCOM: US Navy Seals je najigranija on-line igra na PS2, sa bazom od preko 5 milona korisnika.

PS2 Opcioni hardver

Playstation 2 se može pohvaliti i velikim izborom opcionog hardvera i dodataka za što bolji užitak u igrama.

Dodatni HDD koji je ubrzavao i pojednostavio startovanje igara, Eye Toy kamera, sa mogućnošću da prati pokrete igrača, izuzetno je popularna i postoji veliki izbor igara koje je podržavaju. Originalne memorijske kartice imaju 8Mb prostora, a kome to nije bilo dovoljno, mogao je da dokupi karticu duplo većeg kapaciteta. Tu su bili i svetlosni pištolji, razne vrste gitara za Guitar Hero, mikrofoni odličnog kvaliteta za Singstar, Logitech Driving Force PRO volan za Gran Turismo 4, multitap adapter za 4 joypada, Katana kontroler za Onimusha serijal, chainsaw (motorna testera) kontroler za Resident Evil 4, USB tastatura, miš, slušalice za igre koje ih podržavaju i sl.  

PS2 Tehničke karakteristike

CPU: 128-bit "Emotion Engine" clocked at 294 MHz, 10.5 million transistors System Memory: 32 MiB Direct Rambus or RDRAM (note that some computers use this type of RAM) Memory bus Bandwidth: 3.2 Gigabyte per second Main processor: MIPS R5900 CPU core, 64-bit Coprocessor: FPU (Floating Point Multiply Accumulator × 1, Floating Point Divider × 1) Vector Units: VU0 and VU1 (Floating Point Multiply Accumulator × 9, Floating Point Divider × 1), 128-bit, at 150 MHz. VU0 typically used for physics and other gameplay type things VU1 typically used for polygon transformations, lighting and other visual based calculations Floating Point Performance: 6.2 gigaFLOPS (single precision 32-bit floating point) FPU 0.64 gigaFLOPS VU0 2.44 gigaFLOPS VU1 3.08 gigaFLOPS 3D CG Geometric transformation: 66 million polygons/sec 3D CG Geometric transformation under lighting: 38 million polygons/sec 3D CG Geometric transformation under lighting and fog: 36 million polygons/sec 3D CG Geometric transformations under curved surfaces: 16 million polygons/sec Compressed Image Decoder: MPEG-2 I/O Processor interconnection: Remote Procedure Call over a serial link, DMA controller for bulk transfer Cache memory: Instruction: 16 KiB, Data: 8 KiB + 16 KiB (ScrP) Graphics: "Graphics Synthesizer" clocked at 147 MHz Pixel pipelines: 16 Video output resolution: variable from 256x224 to 1280x1024 pixels 4 MB Embedded DRAM video memory bandwidth at 48 Gigabit per second (main system 32 MiB can be dedicated into vram) DRAM Bus bandwidth: 48.0 Gb per second Texture buffer bandwidth: 9.6 Gb/sec Frame buffer bandwidth: 38.4 Gb/sec DRAM Bus width: 2560-bit (composed of three independent buses: 1024-bit write, 1024-bit read, 512-bit read/write) Pixel Configuration: RGB: Alpha: Z Buffer (24:8, 15:1 for RGB, 16, 24, or 32-bit Z buffer) Dedicated connection to: Main CPU and VU1 Overall Pixel fillrate: 16x147 = 23.52Gpixel/sec(rounded to 2.4Gpixel/sec) Pixel fillrate: with no texture, flat shaded 2.4(75,000,000 32-bit pixel real-world triangles per sec) 1,250,000 triangles a frame at 60fps 2,500,000 triangles a frame at 30fps Pixel fillrate: with 1 full texture(Defuse Map), Gouraud shaded 1.2 (37,750,000 32-bit pixel real-world triangles) 629,166 triangles a frame at 60fps 1,258,333 triangles a frame at 30fps Pixel fillrate: with 2 full textures(Defuse map + specular or alpha or other), Gouraud shaded 0.6 (18,750,000 32-bit pixel real-world triangles) 312,500 triangles a frame at 60fps 625,000 triangles a frame at 30fps Multi-pass rendering ability Four passes = 300M pixels/second (300M pixel/sec divided by 32pixel = 9,375,000 triangle/sec lossed every four passes) Sound: "SPU1+SPU2" (SPU1 is actually the CPU clocked at 8 MHz) Number of voices: 48 hardware channels of ADPCM on SPU2 plus software-mixed channels Sampling Frequency: 44.1 kHz or 48 kHz (selectable) Output: Dolby Digital 5.1 Surround sound (Full motion video only), DTS (Full motion video only), later games achieved analog 5.1 surround during gameplay through Dolby Pro Logic II I/O Processor Interface Types: 2 proprietary PlayStation controller ports (250 kHz clock for PS1 and 500 kHz for PS2 controllers) 2 proprietary Memory Card slots using MagicGate encryption (250 kHz for PS1 cards, up to 2 MHz for PS2 cards) Expansion Bay (PCMCIA on early models for PCMCIA Network Adaptor and External Hard Disk Drive) DEV9 port for Network Adaptor Modem and Internal Hard Disk Drive IEEE 1394 (only in SCPH 10xxx - 3xxxx) Infrared remote control port (SCPH 5000x and newer)[20] 2 USB 1.1 ports with an OHCI-compatible controller. Disc Drive type: 24x (PlayStation 2 format CD-ROM, PlayStation format CD-ROM) 4x (Supported DVD formats) Region-locked with anti-copy protection (Can't read "Gold Discs" aka normal CD-ROMs) Supported Disc Media: PlayStation 2 format CD-ROM, PlayStation format CD-ROM, Compact Disc Audio, PlayStation 2 format DVD-ROM (4.7 GB), DVD Video (4.7 GB), DVD-9 (8.5 GB Dual-Layer). Later models are DVD+RW, and DVD-RW compatible